Wie ben ik?

Mijn naam is Karen Reynvoet, dochter van Jossy Reynvoet. Ik ben op 22 juni 1988 geboren in Genk.

Ze zeggen wel eens: “De appel valt niet ver van de boom.”
Wel, niets is minder waar.

Ik ben van kindsbeen af gefascineerd door paarden. Van zodra ik het woordje ‘paard’ kon uitspreken mocht Witje, papa’s kleine witte pony, er aan geloven. De paardenmicrobe zat duidelijk in mijn genen. Ik leerde paardrijden zonder zadel. Al spelenderwijs, eigenlijk. Zonder het goed te beseffen wat er gebeurde draafde ik met de leidende hand van papa over lage sprongetjes, wandelden we door het bos,… Het was heerlijk om als kind op de rug van het paard het ritme te voelen van zijn bewegingen. Ik kon ook uren vertoeven in de weide van mijn paardje. Luisterend naar het grazen, kijkend naar zo’n sterk en prachtig wezen dat er in mijn nabijheid stond.

Ik werd ongeveer 10 jaar wanneer ik Speedy kreeg. Haar naam laat niets aan de verbeelding over. Speedy is een pony met een gouden hart en ontzettend veel talent. We hebben een aantal jumpings gereden waarbij we de eerste prijs zelden aan ons voorbij lieten gaan. Steeds bitloos. Van haar heb ik ontzettend veel geleerd. In 2005 gaf ik mijn eerste paardrijles. Reeds toen al vond ik het bijzonder om mijn passie voor paarden en al mijn opgedane kennis te delen. Er ontstonden ook leuke kinderkampen waar ik enorm van genoot. Kinderen op een veilige en duidelijke manier leren communiceren met paarden gaf me een enorme voldoening.
In 2007 werd Mauno geboren. Hij leerde me om met een jonge hengst te werken, confronteerde me vaak met mijn ‘ego’ en heeft me regelmatig doen afwijken van vooropgestelde doelen en wensen. Met hem bewandel ik een proces waarin ik nog dagelijks kan bijleren.

In 2009 ben ik afgestudeerd als leerkracht Lager Onderwijs. Gedurende deze opleiding heb ik een kritische geest ontwikkeld en op pedagogisch vlak heel wat bijgeleerd. Na enkele jaren werkzaam te zijn geweest in verschillende scholen voelde ik dat ik op zoek was naar iets wat me meer levenservaring zou geven. Ik hou ontzettend veel van reizen en besloot vervolgens naar Australië te trekken. Ik ben er ongeveer 2 jaar verbleven. Ik heb er gewerkt op boerderijen. Koeien door de bergen gedreven te paard, groepen begeleid tijdens wandelingen en racepaarden getraind. Dat laatste was toch wel het meest bijzondere. Het gaf een enorme kick om met een hoge snelheid over de renbaan te racen. Het was bijzonder om tussen het Australische volk te vertoeven gedurende verschillende races. Het gaf een speciaal gevoel om jockeys tot op de renbaan te mogen begeleiden. Momenten die ik nooit meer zal vergeten. Maar, het heeft me voornamelijk geleerd hoe het niet moet met paarden. Dat het echt wel anders kan.

Met een rugzak boordevol nieuwe ervaringen, ideeën en doelen ging ik terug naar België. Ik wilde me heel graag wat meer verdiepen in de Academische Rijkunst waar papa op dat moment al enorm in geëvolueerd was. Ik besefte meer dan ooit hoe noodzakelijk het is je paard recht te richten en ze op een correcte manier fysiek en mentaal sterker te maken om hen een langer en gezonder leven te bieden. Het “Bitless Art of Riding programma” is meer dan ooit een perfecte aanvulling. Uiteraard voor je paard maar ook voor jezelf. Het programma heeft een duidelijk uitgewerkte structuur die je stap voor stap kunt toepassen in de weg die je aflegt samen met je paard.

Verschillende jaren zijn gepasseerd waarin ik steeds de evolutie van papa gevolgd heb. Hij was steeds zoekende naar een betere en duidelijkere communicatie met en voor het paard. En zoals hij altijd zegt: ‘De enige constante wanneer je met paarden werkt is verandering.’, Als ik terugblik naar de voorbije jaren kan ik dat alleen maar beamen. Werken met paarden is werken aan jezelf. Ze brengen je steeds terug in het nu en zijn oprecht in hun communicatie. Het is aan ons om hun ‘taal’ te leren begrijpen en ons bewust te worden van onze intentie, gedachten en gevoelens. Om mezelf een doel voorop te stellen en opnieuw ervaringen en kennis te kunnen delen met iedereen, wil ik me ontwikkelen als instructeur. Ik wil graag papa zijn levenswerk verspreiden aan iedereen die er naar op zoek is.

Op 16 november 2016 behaalde ik de test ‘basis rijden’.